طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، سروناز احمدی، مترجم زندانی در اوین که به صرع مبتلاست، در اعتراض به محرومیت از اعزام به مرخصی درمانی دست به اعتصاب دارو زده است. حورا نیک‌بخت و پریوش مسلمی نیز در اعتراض به محرومیت از تماس و ملاقات با خانواده تحصن کرده و در اعتصاب غذا هستند.
بر اساس اطلاعات رسیده، سروناز احمدی، مترجم حوزه زنان و مددکار اجتماعی کودکان که روز ۱۶ مرداد با حمله ماموران گارد حفاظت زندان اوین به زنان زندانی معترض به اعدام‌ها دچار حمله صرع شد، با وجود هشدار پزشکان مبنی بر بازگشت بیماری و نیاز فوری به رسیدگی پزشکی از حق اعزام به مرخصی استعلاجی محروم شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده احمدی درباره وضعیت او به ایران‌اینترنشنال گفت: «سروناز در شرایطی از روز ۱۷ شهریور اعتصاب دارو کرده که قطع داروهایش به شدت خطرناک است و هم‌بندی‌هایش با هر حمله صرع او را روی دست به بهداری منتقل می‌کنند.»
این منبع آگاه ضمن هشدار درباره اینکه احمدی توان تحمل حبس را ندارد و ادامه این وضعیت منجر به بدتر شدن وضعیت جسمی و وارد شدن آسیب‌های جدی به او خواهد شد، گفت که او با خواست اعزام به مرخصی، صدور گواهی عدم تحمل حبس و یا آزادی مشروط در اعتصاب دارو است اما مسئولان تا به امروز با خواسته‌هایش مخالفت کرده‌اند.
ایران‌اینترنشنال روز پنج‌شنبه ۱۸ مرداد در گزارشی نوشت که در پی هجوم گارد حفاظت زندان اوین به زنان زندانی سیاسی معترض به اعدام رضا رسایی، دست‌کم ۱۷ زندانی مجروح شدند یا از حال رفتند.
سروناز احمدی که از اردیبهشت ۱۴۰۲ ایام حبس سه سال و شش ماهه خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در پی این حمله ماموران به زندانیان بند زنان دچار حمله عصبی و تشنج شدید شد.
پس از آن در روز ۲۴ مرداد، خبرگزاری هرانا در گزارشی نوشت که حال این فعال حقوق کودکان، در زندان اوین وخیم است و به توصیه پزشک باید فورا به مرخصی درمانی اعزام شود، اما ضابطین امنیتی با مرخصی او مخالفت می‌کنند.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشته شدن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها، با کارشکنی نهادهای امنیتی منتشر شده است.
طی این سال‌ها زندانیان سیاسی زیادی در زندان جان خود را از دست دادند و جمهوری اسلامی هیچ مسوولیتی در قبال مرگآن‌ها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بود، نپذیرفته است.
اعتصاب غذای دو زن زندانی سیاسی
بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، حورا نیک‌بخت و پریوش مسلمی، دو تن از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در اعتراض به محرومیت از تماس و ملاقات با خانواده دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
طبق اطلاعات رسیده، این دو زن زندانی در حال حاضر در اعتصاب غذا هستند و از زمان اعلام اعتصاب در مقابل اتاق افسرنگهبانی بند زنان اوین تحصن کرده‌اند.
حورا نیک‌بخت، ناشر، فعال حقوق زنان و یکی از زندانیان سیاسی است پس از اعتراض به اعدام‌ها از داشتن حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شد.
طبق اطلاعات رسیده، نیک‌بخت در هفته‌های گذشته چند بار در زندان دچار تشنج شده و بدنش قفل شد و پزشک بیمارستان طالقانی و پزشک بهداری زندان اوین نیز هشدار داده‌اند که خطر سکته مغزی برای او جدی است و نباید دچار استرس و هیجان شود.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به ایران‌اینترنشنال گفته که تماسهای او با خانواده در هفته گذشته وصل شد اما بار دیگر به دلیل انتشار متنی از او در رسانه‌ها از روز جمعه با قطع تماس‌هایش مواجه شد و به همین دلیل از ۱۷ شهریور در اعتصاب غذاست.
این منبع آگاه اضافه کرد: «متن حورا تنها روایتی از شرح حال خود بود و مسئولان زندان درحالی‌که رسیدگی به بیانیه‌ها و نامه‌ها ربطی به آن‌ها ندارد، به صورت خودسرانه و به بهانه انتشار این متن او را از حق تماس تلفنی محروم کردند.
نیک‌بخت روز ۱۲ شهریور در نامه‌ای از زندان نوشت: «رویای آزادی زنان تحمل حبس را برایم آسان می‌کند، اگر اغتشاش یعنی مختل کردن زن‌ستیزی سازمان یافته، من اغتشاش‌گرم و تا روز آزادی و برابری به اغتشاش ادامه خواهم داد.»
بیشتر بخوانید: محرومیت ۱۵ زندانی سیاسی زن از تماس و ملاقات به دلیل اعتراض به اعدام‌ها
پریوش مسلمی، دیگر زن زندانی نیز از روز ۱۳ شهریور در اعتراض به محرومیت از ملاقات با خانواده دست به اعتصاب غذا زده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی به ایران‌اینترنشنال گفت: «پریوش از روز سه‌شنبه هفته گذشته یعنی شش روز پیش در اعتصاب است. روز ۱۱ شهریور پس از آنکه به او گفتند ملاقات‌هایش مجددا برقرار شده، فرزندانش از قزوین و همسرش از مازندران به زندان اوین مراجعه کردند ولی آن‌ها را به سالن ملاقات راه ندادند و گفتند حق ملاقات ندارد.»
به گفته این منبع آگاه، مسلمی در اعتراض به این رخداد دست به اعتصاب غذا زد و از روز ۱۳ شهریور همزمان با اعتصاب مقابل اتاق افسرنگهبانی بند زنان تحصن کرده است.
این منبع نزدیک به خانواده مسلمی افزود: «پریوش مبتلا به ورم و التهاب معده است. کمرش هم از مدتی قبل به دلیل پرت‌شدن از تخت خود در زندان به‌شدت آسیب دیده و به سختی راه می‌رود. دستش نیز در پی حمله ماموران به زنان زندانی معترض به اعدام‌ها شکسته بود و همچنان درد دارد و تسکین درد خود قرص آرام‌بخش مصرف می‌کند.»
بیشتر بخوانید: نقش افسر جانشین زندان اوین در ضرب و شتم زنان زندانی معترض به اعدام رضا رسایی
بسیاری از زندانیان در ایران به ناچار از اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواسته‌هایشان استفاده می‌کنند و جان خود را به خطر می‌اندازند.
آن‌ها اغلب در اعتراض به رسیدگی نشدن به پرونده‌شان، مراعات نشدن حقوقشان به عنوان زندانی یا بازداشت ماندن و بلاتکلیفی‌های بلندمدت در زندان، اعتصاب می‌کنند.
در دهه‌های اخیر زندانیان سیاسی زیادی به دلیل اعتصاب غذای اعتراضی‌شان در زندان دچار بیماری‌های مختلف و آسیب‌های جدی شدند و برخی نیز جان خود را از دست دادند.